ภาษาสันสกฤตมูลฐาน 1 (Fundamental Sanskrit 1) SK 201
ภาษาสันสกฤต เป็นภาษาโบราณของชาวอารยันอินเดีย อยู่ในตระกูลภาษาอินเดีย-ยุโรป (Indo-European) ซึ่งเป็นตระกูลเดียวกับภาษากรีก ละติน เยอรมัน ฝรั่งเศส อังกฤษ เป็นภาษาที่ใช้ในวรรณคดีและคัมภีร์ของศาสนาฮินดูและศาสนาพุทธนิกายมหายาน
ชนชาติไทยรับคำสันสกฤตมาใช้ในภาษาไทยเป็นเวลานานแล้ว มีหลักฐานจากที่ปรากฏ คำสันสกฤตหลายคำในศิลาจารึกพ่อขุนรามคำแหง แต่การศึกษาภาษาสันสกฤตในเมืองไทยไม่เป็นที่นิยมเท่ากับการศึกษาภาษาบาลีที่ไทยรับเข้ามาทีหลัง ทั้งนี้เนื่องจากบาลีเป็นภาษาที่ใช้ในวรรณคดีและคัมภีร์ศาสนาพุทธนิกายเถรวาทที่ชนชาติไทยยอมรับนับถือ ปัจจุบันมีการศึกษาภาษาสันสกฤตในฐานะคำยืมอยู่บ้างในบางสถาบันอุดมศึกษาของไทย แต่เป็นเพียงกระบวนวิชาประกอบสาขาภาษาไทยเท่านั้น สำหรับการศึกษาภาษาและวรรณกรรมสันสกฤตในฐานะที่เป็นภาษาแบบแผนแล้วมีน้อยมาก
เนื่องจากกระบวนวิชา SK 201 มีเนื้อหาในระดับพื้นฐาน ตำรานี้จึงมุ่งให้ผู้ศึกษารู้และเข้าใจอย่างละเอียดเรื่องอักขรวิธี ซึ่งเป็นประเด็นว่าด้วยการอ่านการเขียนคำสันสกฤต โดยเฉพาะที่เกี่ยวกับการนำเอาตัวหนังสือไทยไปใช้เขียน ส่วนวจีภาคและวากยสัมพันธ์ซึ่งแม้ว่าจะเป็นประเด็นหลักของไวยากรณ์สันสกฤต ก็จะกล่าวถึงในขอบเขตจำกัดเฉพาะส่วนที่ผู้ศึกษาจำเป็นต้องทราบในเรื่องคำศัพท์ การประกอบวิภัตติ และความสัมพันธ์ของคำในประโยค ทั้งนี้เพื่อความสมบูรณ์ของเนื้อหากระบวนการวิชา
0007840 | PK438 .อ163 2552 | Research Library (อาคาร 1 ชั้น 4) | พร้อมให้บริการ |
No other version available