นิทานเวตาล
นิทานเวตาลถูกจัดว่าเป็นงานเขียนที่มีกลวิธีการประพันธ์แบบ Metafiction คือลักษณะเรื่องซ้อนเรื่อง มีเรื่องย่อยๆ ซ้อนอยู่ในโครงเรื่องใหญ่ จึงทำให้มิติของเรื่องลึกขึ้น ผู้อ่านจึงเหมือนถูกพาไปพบกับเรื่องราวมากมาย ในขณะที่ทุกช่วงนั้นยังเกาะติดกับเส้นเรื่องหลักได้อย่างมั่นคง การประพันธ์ลักษณะนี้เป็นแนวที่เกิดขึ้นในยุคสมัยต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 ที่เหล่านักเขียนฝั่งตะวันตกเพิ่งค้นพบทฤษฏีการเขียนแบบใหม่ คือมีเรื่องซ้อนเรื่องอันทำให้หลุดพ้นจากขนบเดิมๆ ในแนวสัจนิยมเหมือนจริงที่จะเขียนกันในเรื่องราวลักษณะสมจริงหรือใกล้เคียงกับความเป็นจริง นิทานเวตาลจึงนับว่าเป็นพัฒนาการขั้นสูงของนิทานเรื่องเล่าปรัมปรา ที่แฝงด้วยคติธรรมต่างๆ ด้วยชั้นเชิงและลีลาการประพันธ์ที่ถือว่าเป็นเอก จึงทำให้นิทานเวตาลเป็นวรรณกรรมที่อมตะได้โดยแท้จริง
0007904 | GR305 .ว7 พ6 2560 | Research Library (อาคาร 1 ชั้น 4) | พร้อมให้บริการ |
No other version available