การศึกษาวิเคราะห์แนวคิดและแนวปฏิบัติเรื่องการบูชายัญ ตามที่ปรากฏในพระไตรปิฎก = On Sacrifice : A Critical Study of Thoughts and Practices in the Tripitaka
การบูชายัฐ จัดเป็นพิธีกรรมที่สำคัญมากพิธีหนึ่งในศาสนาพราหมณ์-ฮินดู มีความหมายแสดงถึงการเช่นสรวงต่อเทพเจ้าหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์เหนือมนุษย์ ระบุไม่ได้ว่าเริ่มมีมาแต่เมื่อใดแต่สันนิษฐานได้ว่าเริ่มจากเมื่อมนุษย์ประสบภัยพิบัติหรือความน่ากลัวจากธรรมชาติและคิดว่าเหตุการณ์เหล่านี้เกิดจากอำนาจของเทพเจ้าซึ่งมีลักษณะเป็นธรรมชาติ เช่น น้ำ ลม ไฟ จึงเซ่นสรวงบูชายัญถวายเทพเจ้าเหล่านั้น วิธีการบูชายัญของพราหมณ์ มีลักษณะแตกต่างกันตามยุคสมัย เช่น ในสมัยดึกดำบรรพ์ พวกเทวดาและฤาษีบูชายัญโดยใช้ปุรุษะในฐานะที่เป็นบ่อเกิดของโลกเป็นเครื่องเซ่นสังเวย
025211 | ว.พ. มธ. ส37ก 2544 | ห้องสมุดสถาบันธรรมชัย (อาคาร 2 ชั้น 4) (ตู้วิทยานิพนธ์ (มธ.)) | พร้อมให้บริการ |
No other version available