คิดเป็นชีวิตเปลี่ยนความสุขไม่ได้แขวนอยู่บนเส้นด้วย
เรามักจะได้ยินได้ฟังบ่อยๆ
ว่ามนุษย์เรานั้นอยู่ได้ด้วยความหวังและกำลังให้
ซึ่งดุเหมือนจะเป็นความจริง
เพราะบนเส้นทางการดำเนินชีวิตนั้นไม่ง่ายอย่างที่คิดกัน
ต้องเจอกับปัญหาต่างๆมากมาย
ทั้งที่เกิดขึ้นจากตนเองและผู้อื่น
บางปัญหาเราสามารถแก้ไขได้
ก้อทำให้นึกภุมิใจ แต่ก้มีอีกหลายปัยหาที่เราไม่สามารถแก้ไขได้เลย
จึงทำให้เกิดความกลุ้มใจจนเป็นทุกข์อย่างมากได้เช่นกัน
คงจะเป็นเพราะความรู้เกี่ยวกับชีวิตและจิตใจยังไม่เต็มเปี่ยม
แม้ว่าเราจะเรียนจบกี่ปริญญาหรือกี่สาขาก็ตาม
เพราะนั่นอาจเป็นเพียงวิชาชีพเพื่องเลี้ยงปากเลี้ยงท้องให้อยู่รอดไปได้ในแต่ละวันเท่านั้น
สำหรับวิชาที่เป็นอาหารเพื่อเลี้ยงความรู้สึกนึกคิดและจิตใจนั้น
ยังเป็นสิ่งที่คนเราเฝ้าเพียรหาอยู่เสมอว่า จะหาได้จากใคร หรือจากที่ไหน?
การที่เราลองเปลี่ยนจากการรับเป็นผู้ให้ ให้อย่างเต็มกำลัง ให้อย่างเต็มหัวใจ ให้อย่าง
ต่อเนื่อง แล้ววันหนึ่งในความเงียบเมื่อเรามองดุในใจเราเองเราจะรู้สึกว่าสายใยแห่งการให้ที่ต่อ
เนื่องและไร้แม้ได้ก่อตัวเงียบๆ เป็นกระแสความดีเชื่อมสานกันเป็นพลังบริสุทธิ์เต็มหัวใจแล้ววันนั้นเรา
จะรู้ซึ้งถึงคำว่า ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก
035629 | BF 637 .C5 ม7ค 2552 | ห้องสมุดสถาบันธรรมชัย (อาคาร 2 ชั้น 4) (ตู้ 1 ชั้น 15) | พร้อมให้บริการ |
No other version available