จับให้ได้ว่าใคร "มั่ว"
เรื่องโกหก" ที่ว่าร้าย ยังไม่อันตรายเท่าสิ่งที่เรียกว่า "เรื่องปั้นน้ำเป็นตัว" มันคือความมั่วตาใสที่ไม่สนใจความเป็นจริง ทำให้เราคิดและตัดสินใจผิดพลาดกันอยู่ทุกวี่วัน ปัญหาคือ ไม่ว่าจะฉลาดรอบรู้แค่ไหน เราต่างหลุดหลงไปเชื่อเรื่องไม่จริงได้ทั้งนั้น ไม่ว่าจากคนใกล้ตัวเราเอง นักขาย นักการตลาด นักล็อบบี้ นักวิชาชีพที่ความน่าเชื่อถือสูง กระทั่งผู้นำประเทศ และหลายครั้งมันทำให้เราต้องสูญเสียบางอย่างที่สำคัญ
- เพื่อนที่คุยเกทับเป็นตุเป็นตะทั้งที่ยังไม่ได้ดูหนังเรื่องนั้น
- นักบาส NBA ชื่อดังที่บูชาวิทยาศาสตร์ แต่ดันปักใจเชื่อและหว่านล้อมให้คนอื่นเชื่อด้วยว่าโลกแบน
- ผู้เชี่ยวชาญเรื่องการเชื่อคนง่าย กลับโดนตะล่อมให้ลงทุนจนสูญเงินเกือบหมดตัว
- คนรักสุภาพยี้โยเกิร์ตที่มีไขมัน 20% แต่ดันเหมาโยเกิร์ตปราศจากไขมัน 80% มันต่างกันตรงไหน
- วารสารเด็กชื่อเสียงป่นปี้ เพราะตีพิมพ์ "งานวิจัย" จนทำให้เด็กล้มป่วยระนาว
หนังสือเล่มนี้พยายามบอกเราว่า ทำไมเรื่องปั้นน้ำเป็นตัวจึงอันตรายยิ่งกว่าเรื่องโกหก คุณลองนึกสภาพคนโกหกที่ต้องคอยพะว้าพะวังว่าพูดอะไรไป แล้วต้องพูดอะไรต่อ เพื่อปกปิดว่าโกหกตรงไหนไปบ้าง ไหนจะต้องคอยระวังสีหน้าท่าทางไม่ให้ใครจับไต๋ได้ ดูท่าคนโกหกคนนี้จะถูกเปิดโปงในไม่ช้า...
040564 | BF441 .พ734 2565 | ห้องสมุดสถาบันธรรมชัย (อาคาร 2 ชั้น 4) (ตู้ 1 ชั้น 14) | พร้อมให้บริการ |
No other version available